De druk op de zorg is enorm. Vooral in de huisartsenzorg is de werkdruk nauwelijks nog houdbaar. Wie zoekt naar tips om daarmee om te gaan, krijgt vaak dezelfde adviezen: stel prioriteiten en durf nee te zeggen. Toch blijkt in de praktijk dat veel digitale triage-oplossingen het probleem eerder vergroten dan verkleinen.
Achter de belofte van slimme triage schuilt vaak niets meer dan een extra kanaal, zoals chat, waardoor uiteindelijk alsnog iedere patiënt te woord moet worden gestaan.
De beoogde winst is dat een patiënt met een NTS-gedreven vragenlijst beter voorbereid het contact aangaat. Maar ook dat kent duidelijke beperkingen:
Het resultaat? De patiënt krijgt een kaal zelfzorgadvies, zonder context of richting. Met andere woorden: de computer zegt nee. En omdat in veel gevallen een Class I-tool betreft, blijft de volledige aansprakelijkheid bij de praktijk. Uitkomst: de patiënt neemt alsnog contact op.
Onze visie is dat AI niet moet fungeren als simpele consultvoorbereiding, maar als een virtuele assistent. Niet door patiënten af te wijzen, maar door hen te voorzien van klinisch gevalideerde inzichten die leiden tot vertrouwen en acceptatie, vooral als het gaat om zelfzorgadvies. In combinatie met een Class IIa-gecertificeerde symptoomchecker gaat het niet langer om een tool, maar om een digitale collega die 24/7 beschikbaar is. Een collega die patiënten veilig te woord staat, adviezen onderbouwt en de praktijk ontlast door alleen door te verwijzen waar dat écht nodig is.
We staan nog maar aan het begin van de inzet van echte AI-oplossingen in de zorg, maar de ontwikkelingen gaan razendsnel. Eén ding is duidelijk: werkdruk verlaag je niet door alsnog iedere patiënt te zien of te spreken.
Echte werkdrukverlaging ontstaat wanneer patiënten buiten de praktijkmuren en -uren ondersteund worden door een digitale assistent die patiënten veilig en klinisch verantwoord adviseert. Zo kan de praktijk zich focussen op waar het écht om gaat: menselijke zorg leveren aan de patiënten die dat het hardst nodig hebben.